Kastiel x Alice

Rozdział XII

"Co się wczoraj działo..."

Alice

    Obudziłam się z okropnym bólem głowy. W gardle miałam pustynię. Potwornie chciało mi się pić. Powoli usiadłam na łóżku i rozejrzałam się dookoła. Byłam w przytulnym pokoju. Wiedziałam, że był to domek letniskowy Rozalii. Tyle zapamiętałam z poprzedniego wieczoru. Ale ni chuja nie wiedziałam czemu byłam tylko w majtkach i za dużej koszulce, bez stanika! Rozejrzałam się i w kącie ujrzałam mój stanik, a na podłodze sukienkę.
-Co tu się kurwa działo? -wyszeptałam.
Cała się trzęsłam.
-Gdzie jest Kas? Co ja zrobiłam?
    Mój głos drżał, byłam bliska płaczu. Moją rozpacz przerwało skrzypienie drzwi. Spojrzałam w tamtą stronę i ujrzałam czerwonowłosego chłopaka.
-Dzień dobry kochanie- powiedział z uśmiechem.
Spojrzałam na niego przerażona.
-Kacyk męczy? Przyniosłem ci wodę.
-Kas...-zaczęłam powoli. -Co się wczoraj działo?
Na samą myśl, że mogłam kochać się z chłopakiem dostałam rumieńców, ale i się zezłościłam. Nie chciałam mieć swojego pierwszego razu w taki sposób.
     Chłopak podszedł i usiadł obok mnie.
-Graliśmy w butelkę. Upiłyście się, a Siwa przydzieliła nam pokoje. Zaniosłem Cię i położyłem na łóżku...
-Ty idioto! Kochałeś się ze mną po pijaku!
Uderzyłam chłopaka w tors, a z moich oczu zaczęły lecieć łzy. Nim zdążyłam wykonać kolejne uderzenie, buntownik zatrzymał moją rękę.
-Alice...uspokój się. Nie kochaliśmy się. Byłaś pijana. Nie chciałbym tego w taki sposób.
-To dlaczego mam na sobie twoją koszulkę i jestem bez stanika? -zapytałam z rumieńcem.
-Nie chciałem żebyś sobie zniszczyła sukienkę i żeby nie było ci niewygodnie. Dlatego dałem ci swoją koszulkę. A gdy byłaś pijana uznałaś, że jest ci wygodnie i zdjęłaś biustonosz.
Zrobiło mi się strasznie głupio, że fałszywie oskarżyłam chłopaka.
-Kastiel...Ja...przepraszam- wyszeptałam.
-Oj maleńka.
Chłopak przyciągnął mnie do siebie i przytulił.
-Kocham Cię słońce -wyszeptał w moje włosy.
-Ja Ciebie też.
     Kas pocałował mnie. Wplątałam ręce w jego włosy i przyciągnęłam go bliżej. Chłopak pogłębił nasz pocałunek i zjechał swoimi rękami to moich bioder. Po chwili zaczęłam badać opuszkami placów tors buntownika. Ten za to wsadził dłonie pod moją koszulkę i zaczął nimi wodzić po brzuchu i plecach. Po dłużej chwili oderwaliśmy się do siebie zdyszani. Uśmiechnęłam się zadziornie do chłopaka.
-Kas...Ty wiesz, że ja tam w plecaku miałam ubrania na zmianę?
-Nie podoba ci się moja koszulka? -zapytał.
-Mogłabym ją nosić cały czas. A teraz sorki, idę się przebrać.
   Posłałam chłopakowi buziaka i wbiegłam do łazienki, zgarniając po drodze plecak. Wyciągnęłam krótkie, czarne spodenki i świeżą bieliznę. Miałam zamiar chodzić w koszulce Kasa. Wzięłam szybki prysznic, ubrałam się i lekko pomalowałam. Wyszłam z łazienki, z szerokim uśmiechem. Kastiel zasnął czekając na mnie. Podeszłam do szafki nocnej i napiłam się sporej ilości wody, a gdy ukoiłam pragnienie, po cichu weszłam na łóżko i usiadłam na umięśnionym brzuchu buntownika.
   Schyliłam się i pocałowałam go namiętnie. Chłopak obudził się i uśmiechnął łobuzerski, a następnie zsunął swoje ręce na moje pośladki.
-Mogę być tak budzony codziennie -wyszeptał.
-Na przyjemności trzeba sobie zasłużyć. Chodź teraz na śniadanie, bo padam!
Czerwonowłosy zaśmiał się i nim zdążył mnie zatrzymać, zsunęłam się z łóżka i ruszyłam do kuchni. Tam siedziała już Rozalia.
-Apap jest na stole, woda w lodówce -powiedziała dziewczyna.
Uśmiechnęłam się szeroko i dałam jej buziaka w policzek. Białowłosa robiła naleśniki. wzięłam lek, a do kuchni zszedł Kastiel.
-Kochana kuchareczka -mruknął Kas i zabrał mi butelkę wody.
Zakręciło mi się w głowie i usiadłam.
-Nic ci nie jest?- zapytał z troską chłopak.
-Nie...
Oczywiście mijało się to z prawdą. Po chwili poczułam nieprzyjemne uczucie w brzuchu i zerwałam się biegiem do toalety.
     Ledwo dobiegłam i schyliłam się nad muszlą, a cała zawartość mojego żołądka wyleciała wodospadem. Poczułam jak ktoś zbiera mi włosy sprzed twarzy, ale zignorowałam to bo moim ciałem wstrząsnął dreszcz i kolejna fala wymiocin wyleciała ze mnie.
-Wyjdź stąd -rozkazałam kaszląc i krztusząc się.
Rzyg...
-Nie ma mowy.
-Jestem żałosna wyjdź!
Rzyg...Łzy ściekały po moich policzkach, a gardło paliło.
-W zdrowiu i chorobie...
Rzyg...
-Ślubu nie mamy!
-Przesadzasz.
Kastiel nawet w takiej sytuacji umiał obrócić wszystko w żart.
    Kiedy w moim żołądku nie było już nic, wyplułam ślinę i odetchnęłam. Z pomocą buntownika wstałam i wypłukałam usta.
-Idę umyć zęby -mruknęłam i powlekłam się na górę.
Czerwonowłosy cały czas mnie obserwował.
-Co w tym ciekawego? -zapytałam gdy po raz piąty myłam zęby.
-Patrzę czy nic ci się nie stanie.
Chłopak podszedł i objął mnie od tyłu.Wypłukałam zęby ostatni raz. Czułam się upokorzona. Mój chłopak widział moją słabość. Kas obrócił mnie do siebie przodem, a ja nie potrafiłam spojrzeć mu w oczy. Oczywiście on to zauważył. Lekko, acz stanowczo uniósł mój podbródek.
-Kocham cię taką jaka jesteś. I nie obrzydzi mnie nic. Wymioty to normalna rzecz. Wczoraj nieźle popiłaś. Zresztą ja tak miałem więcej razy.
Ukochany pocałował mnie, a następnie dał buziaka w czoło.
-Chodź. Roza zrobiła ci miętę - wyszeptał.
Buntownik złapał mnie za rękę.
-Czekaj.
     Szybko rozczesałam włosy i spięłam je w kucyk, a następnie zeszłam z Kasem na dół. Białowłosa uśmiechnęła się do mnie delikatnie. Wszyscy zdążyli zejść na dół.
-Nieźle wczoraj popiłyście. Nosiliśmy was na rękach -skomentował Leo.
-Alexy i Armin też dali czadu -dodał Kas.
-Ta...Armin chodził po domu i szukał konsoli. Wszedł do mnie i Sary. Ledwo go wyrzuciłem -mruknął poeta.
-A Alexy dobierał się do Kentina -dopowiedział Leo. -Trudno było go odciągnąć.
Wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem, a niebieskowłosy i brunet zarumienili się.
-Dobra to sprzątamy i jedziemy do domu -przerwała Rozalia.
-Skarbie zostańmy tu dziś. Nie mam ochoty jeździć w tą i z powrotem. Chłopaki do jutra wywietrzeją i pojedziemy razem -jęknął Leo.
Wszyscy się zgodzili z wielką chęcią. Postanowiliśmy przewietrzyć nasze puste głowy.

Kastiel

    Ubrałem spodnie i bluzkę z poprzedniego dnia. Zszedłem do salonu. Była tam Alice. Miała na sobie czarne rajstopy, krótkie spodenki w tym samym kolorze, bluzkę i dłuższy sweter. Włosy spięła w koka, było widać jej blond odrosty.
-Chyba trzeba iść do fryzjera, co? -zapytałem obejmując ją od tyłu.
-Ano trzeba -westchnęła.
-Lubiłem cię w blond włosach -wyszeptałem jej do ucha.
-Chcesz to mogę się przefarbować na blond, ale czerwone końcówki zostają -odparła i odwróciła się do mnie przodem zarzucając mi ręce na szyję.
Pochyliłem się i złożyłem na jej ustach delikatny pocałunek.
-Dobra dość miziania! Idziemy na spacer -usłyszeliśmy rozradowany głos mojej siostry.
Odsunąłem się od dziewczyny i spojrzałem za siebie. Stali tam wszyscy. Niektórzy zdziwieni, inni lekko uśmiechnięci.
-Wy...Jesteście ze sobą? -zapytał Armin.
-Za bardzo się spiliście -powiedziałem.
      Rozalia naskoczyła na naszą dwójkę z masą pytań, na które odpowiadaliśmy. Wszyscy zaczęli nam gratulować i w ogóle. Moja siostra i Siwa skakały ze szczęścia.
-No dobra to chodźcie na spacer -zawtórował Lysander.
Dziewczyny spojrzały na niego wściekłym spojrzeniem. Znając je chciały się wypytać o resztę szczegółów. Jednak nie przeszkadzało mi to. Były to jedynie dziewczyny, a najważniejsze było to, że nareszcie byłem z Alice. Kobietą którą kochałem najbardziej na świecie.


~~~~~~~~~~~~~~~~
Hej moi kochani :) Dziś tak krócej no bo święta i nie ma czasu. Ale na święta dam wam 2 speciale :*
Naprawdę przepraszam. I po raz drugi przypominam, że Krzysiu nic nikomu nie zrobi, a ja tego dopilnuję misiaki :*
Do następnego posta :*